Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
lapçın — is., esk., Far. lāpçīn Tabanı meşinden olan mest, edik Sarığı ile cübbesi ve lapçınları ile tam bir hoca efendi idi. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
lapçın — (Ağsu, Qafan, Lənkəran, Sabirabad, Şahbuz, Şamaxı) ev ayaqqabısı. – Lapçını öydə ayağa geyirük (Ağsu); – Lapçını gəti (Qafan); – Xeyrənsə lapçının itirib (Sabirabad); – Başmağçiyə üç cüt lapçın tapşırdım (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
edik — is., ği, hlk. 1) Yumuşak ve renkli sahtiyandan yapılmış yarım konçlu lapçın 2) Kısa çizme … Çağatay Osmanlı Sözlük
lapçınlı — sf. Ayağına lapçın giymiş olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
lafçın — (Ağsu, Gəncə, Qazax, Lənkəran, Sabirabad, Şəki) bax lapçın. – Lafçını öydə geyirük (Ağsu); – Uşaxlara lafçın almışam (Gəncə); – Mə:m lafçınımın bir tayın it aparıb (Lənkəran) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lafçin — (Şəki) bax lapçın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
